Dag 25 is het geloof ik nu en ik kan zeggen dat ik wel een beetje een ‘we zijn er bijna’-gevoel heb. Niet omdat ik de suiker zo mis, ik heb genoeg lekkere alternatieven ontdekt, maar om het gedoe. Zelf brood bakken, zelf lekkere tussendoortjes maken, heel leuk allemaal, maar het kost wel tijd en dat heb ik niet altijd. Neemt niet weg dat ik dit in de toekomst best nog wel ga doen zodat ik af en toe een suikervrij alternatief heb.
Ook steeds op de verpakkingen moeten kijken begint te vervelen. En als je het niet doet, zit je bijna gegarandeerd meteen mis. Ik ging gister met de kinderen doperwten eten en was zo naïef geweest niet op het potje te kijken. Dus kwam ik er pas vlak voor het opwarmen achter dat ze ook daar suiker bij hadden gestopt…
Het bestrijden van het middagdipje heb ik inmiddels opgegeven. Dat komt gewoon rond half 2, ook als ik de hele dag geen suiker of tarweproducten binnenkrijg. Maar nu ik dat weet, zeg ik tegen mezelf: het gaat zo weer over. En voor ik het weet is dat dan ook zo.
Wat ik van de week ook ergens las, is dat je op de momenten dat je trek hebt in iets zoets/lekkers makkelijk tegen jezelf kunt zeggen: deze lekkere trek gaat zo weer voorbij. Het werkte echt bij mij, het ging echt voorbij. Dat is wel nieuw voor me, omdat ik er dan altijd vanuit ging dat ik echt trek had. Maar ik kon makkelijk wachten tot een geschikter tijdstip om weer wat tot me te nemen en op deze manier ging ik niet overdag al van mijn mueslirepen snoepen en genoot ik er ’s avonds bij de thee extra veel van!
Het lijkt trouwens alsof ik aan het einde van de dag wat meer energie overhoud.
Update 30-12-2019: Wat ook goed helpt is als je trek krijgt een glas water of thee gaan drinken. Komt het dan na een half uur weer terug, eet dan iets, maar je zult zien dat het niet per se terug hoeft te komen. Dat is tenminste mijn ervaring.
volhoudennu 